juni 22, 2021 In

portiersloge 071

Eind jaren ’60 is de dam in de Maresingel aangelegd als toegang tot het terrein van de Stedelijke Licht fabrieken (SLF). Onderdeel van deze monoliete betonstructie was een functionele portiersloge. De vormgeving van het betonskelet van het gebouwtje, de verjonging van de luifel en het zwevende betonnen dak op de ranke stalen puien, zijn iconisch voor de wederopbouwarchitectuur. Bij de nieuwe plannen voor de herinrichting van het gebied van het Energiepark was dit gebouwtje al van de kaart weggepoetst. Erfgoed Leiden en ATELIER jelle verheijen hebben er veel energie in gestoken om iedereen ervan te overtuigen, dat ook dit erfgoed thuis hoort in het huidige Singelpark. Dit soort kleine functionele bouwwerken zijn zeldzaam en er is maar weinig over van het gebouwde verleden van de Stedelijke fabrieken van Gas en Elektriciteit.

 

Het getransformeerde portiersloge heeft een nieuwe plek gekregen op het Ambachtsplein in het Singelpark. Na ontmanteling van de stalen puien is de betonnen luifel losgezaagd van de oude sokkel, om een steenworp verder op een nieuwe sokkel te worden gehesen. Onderdeel van deze sokkel is de poer van een oude kraanbaan, die is hergebruikt in de nieuwe geïsoleerde fundering. In de oude installatiekast is een complete meterkast ondergebracht. Het oude vloertegelpatroon is teruggebracht. De ranke stalen puien onder de betonluifel zijn voorzien van geïsoleerd monumentenglas en hebben een meer in het oog springende bronzen kleur gekregen. Aan de voorzijde is een nieuw, breed valraam aangebracht dat tevens als balie kan functioneren. Bierbrouwerij Pronck heeft zich ontfermd over het sleutelbeheer van de nieuwe kiosk en zal er op mooie dagen ook zelf gebruik van maken. Afgelopen winter heeft EST ART foundation van de glazen kiosk een tijdelijke etalage gemaakt voor een kunstproject.

 

Op de rand van het luifel, tussen het sedum, is in cortenstaal een gedicht aangebracht als ode aan het oude gasfabrieken en het nieuwe Singelpark. De fontstijl “Dudok” is een verwijzing naar architect Dudok die in zijn jonge jaren in Leiden werkte aan o.a. de naastgelegen voormalige vuilverbranding, waar de brouwerij Pronck nu in gehuisvest is. Ook dankzij een interventie in het gebouw door ATELIER jelle verheijen door de strategische plaatsing van een lift. Ogenschijnlijk simpele postzegelarchitectuur met grote impact.

 

foto’s opening: © buro JP

juli 1, 2020 In

de brandmeester 071

Deze film gaat ons initiatief “de brandmeester”. De film is gemaakt door Heleen van Berkel in het kader van initiatieven in de wijk. In de film is een korte animatie van het plan opgenomen en lichten we het plan toe.

 

 

LEES VERDER

mei 2, 2020 In

regulateursgebouw 071

Oorspronkelijk kende het dak windverenpannen waarvan de eindpannen voorzien waren van een kuif.

 

Het Fabrieksmeter-en regulateursgebouw (1902) staat op het voormalige terrein van de Stedelijke Fabrieken van Gas en Elektriciteit in Leiden. Het terrein staat ook bekend in Leiden als het NUON-terrein. Het terrein ondergaat op dit moment een transformatie tot het Energiepark, dat een onderdeel vormt van het Singelpark. Het gebouw is een gemeentelijk monument. Naast het archiefonderzoek dat door ATELIER jelle verheijen is verricht, is er een verkennend bouwhistorisch onderzoek gedaan door Dröge, bureau voor bouwhistorie en uitgebreid kleuronderzoek door Suzanne Fischer.

 

LEES VERDER

mei 1, 2020 In

watergasfabriek 071

Op het terrein van de voormalige Gemeentelijke Gas-en Electriciteitsfabrieken, voor veel mensen beter bekend als het voormalige NUON-terrein staan nog verschillende oude fabriekspanden. Het architectenbureau sinds 2014 betrokken bij de herontwikkeling van de panden en de herontwikkeling van het aangrenzende terrein tot het Energiepark. Voor de oude watergasfabriek (1905) hebben we in 2017 een omgevingsvergunning verleend gekregen voor het kasko-herstel van het pand, inclusief het terugbrengen van de oorspronkelijk kleurstelling.

LEES VERDER

maart 1, 2020 In

loods 071

Een heel actueel project. Slopen of behouden? Wij denken dat het behouden moet blijven. We hebben voor het gebouw een impressie gemaakt hoe het eruit zou kunnen komen te zien. Een unieke plek voor een creatieve broedplaats met dito ondernemers!

februari 2, 2020 In

woonhuis 010

Aan dit plan hebben we met veel enthousiasme gewerkt. De opdrachtgevers hadden het pand met terrein aangekocht en hadden het al enige tijd in gebruik. Op het terrein had een van de opdrachtgevers ook z’n bedrijf gehuisvest. Na wat kleine initiële verbouwing bleek de totaal renovatie van het woonhuis met kantoor toch te groot. LEES VERDER

februari 1, 2020 In

schakelstation 071

Dit pand maakt deel uit van het industrieel erfgoed van Leiden. Het gebouw is een goed voorbeeld van herbestemming. Het gemeentelijk monument aan de Langegracht staat in de Leidse volksmond bekend als het voormalig schakelhuis op het NUON-terrein. Dit is niet de oorspronkelijke functie van het gebouw. Gebouwd in 1913 op het terrein van de Gemeentelijke Gas-en Electriciteitsfabrieken als vuilverbranding en ontworpen door architect J.H.E. Rückert en het vermoeden is dat architect Dudok de bouw heeft begeleid. Vanwege de kosten en de stankoverlast werd al in 1929 besloten de vuilverbranding te sluiten. Rond 1954, mogelijk al eerder, wordt het pand verbouwd tot hoogspanningsstation (70 D) met transformatoren werkplaats (70 C). Het gebouw 70 D krijgt een extra verdiepingsvloer en deur-en raamopeningen worden dichtgemetseld. Ook de imposante betonnen lichtstraat op schuine dak verdwijnt en er worden in de loop der jaren extra trappen tegen de oostgevel aangebracht. Dit is het gebouw zoals we het kennen toen wij er in 2014 mee aan de slag gingen.LEES VERDER

januari 3, 2020 In

schoonheidsspecialist 071

In dit interieurontwerp hebben we de entree met ontvangstruimte van een schoonheidsspecialist een nieuwe face-lift mogen geven. De hoge kwaliteitseisen die de opdrachtgever stelt aan de producten en diensten die zij levert, moest zijn weerklank vinden in het ontwerp.LEES VERDER

december 3, 2019 In

de Vonk 071

Voorafgaand aan het ontwerptraject is er door het atelier een bouwhistorische verkenning verricht naar het ontstaan van de gebouwen die zich op het perceel Westeinde 94 bevinden. In 1917-1918 is het eerste pand (een vakantiehuis) gebouwd op het perceel, ontworpen door architect J.J.P. Oud, in samenwerking met kunstenaars Theo van Doesburg en H.H. Kamerlingh Onnes volgens het principe van de Stijl. Aan dit object is de status rijksmonument toegekend door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed vanwege het algemeen cultuur, en architectuurhistorisch belang. Het gebouw wordt gezien als een markeringspunt is in de ontwikkeling van de jonge Nederlandse architectuur (De Stijl). De samenwerking tussen Oud, van Doesburg en Kamerlingh Onnes is het best te zien in de hal en het trappenhuis, waarbij er een spel wordt gespeeld tussen de symmetrie in de architectuur (o.a. in de trap) en de a-symmetrie in de kunst (de patronen in de tegelvloer, het glas-in-loodraam en de afwisselend geschilderde paneeldeuren).

LEES VERDER