LogoLogoLogoLogo
  • het atelier
  • projecten
  • nieuws
  • info
  • het atelier
  • projecten
  • nieuws
  • info

regulateursgebouw © ELO

regulateursgebouw © ELO

regulateursgebouw bestaand

vijf visies voor herontwikkeling

visie regulateursgebouw

visie regulateursgebouw (groenfabriek met kas)

noordgevel na restauratie

westgevel na restauratie

oostgevel na restauratie

zuidgevel na restauratie

reconstructie deuren

reconstructie ramen

regulateursgebouw 071

Oorspronkelijk kende het dak windverenpannen waarvan de eindpannen voorzien waren van een kuif.

 

Het Fabrieksmeter-en regulateursgebouw (1902) staat op het voormalige terrein van de Stedelijke Fabrieken van Gas en Elektriciteit in Leiden. Het terrein staat ook bekend in Leiden als het NUON-terrein. Het terrein ondergaat op dit moment een transformatie tot het Energiepark, dat een onderdeel vormt van het Singelpark. Het gebouw is een gemeentelijk monument. Naast het archiefonderzoek dat door ATELIER jelle verheijen is verricht, is er een verkennend bouwhistorisch onderzoek gedaan door Dröge, bureau voor bouwhistorie en uitgebreid kleuronderzoek door Suzanne Fischer.

 

In 1987 is het T-vormige gebouw in dat de uiterlijke kenmerken draagt van de Chaletstijl, bestaand uit 1 bouwlaag met zadeldaken, intensief verbouwd om dienst te gaan doen als bedrijfsschool voor het energiebedrijf. Bij deze verbouwing zijn een aantal karakteristieke onderdelen van het gebouw verdwenen. Aan de buitenzijde zijn 3 van de oorspronkelijk 5 dubbele bedrijfsdeuren aangepast naar ramen met een gemetselde borstwering. Ook zijn alle onderste delen van de ramen in de houten kozijnen vervangen door aluminium schuiframen. Ook de detaillering van de dakranden is toen veranderd. Oorspronkelijk kende het dak windverenpannen waarvan de eindpannen voorzien waren van een kuif. De karakteristieke keramische dakpironnen met broekstuk bestaande uit bollen met spitsvormige pinakels. De originele kleurstelling van het pand is verdwenen achter witte verflagen.

 

In het interieur is destijds ook het een en ander aangepast. Oorspronkelijk kende het gebouw twee aan elkaar geschakelde halvormige ruimtes met hammerbeam- of steekbalkenconstructie. In een van de kappen is deze constructie aangepast om ruimte te maken voor een extra verdieping. Door de nieuwe verdiepingsvloer zijn de bovenramen van binnenuit zwart geschilderd. Uitgangspunt bij het cascoherstel is het terugbrengen van de open ruimte en het herstel van de spanten. De later aangebrachte dakkapellen (verouderd, in slechte staat, te hoog geplaatst) zullen ook worden verwijderd om zo het dakschild weer in originele staat terug te brengen.

 

In 2016 is een omgevingsvergunning verleend waarbij het pand wordt gerestaureerd en de 5 dubbele bedrijfsdeuren opnieuw worden teruggebracht. Dit geldt ook voor de ramen en kozijnen inclusief de indeling ervan, maar wel met isolatieglas. De later toegevoegde wanden en verdieping wordt verwijderd, zodat de kappen en de unieke constructie opzien zichtbaar is. Net als bij de watergasfabriek zullen de oorspronkelijke kleuren worden teruggebracht.

 

Het ligt voor de hand dat dit prachtige gebouw een centrale, publieke functie krijgt in het nieuwe Energiepark.

locatie

Leiden

opgave

onderzoek herbestemming t/m omgevingsvergunning restauratie

opdrachtgever

gemeente Leiden

bijzonderheden

ontwerp i.s.m. architect Vincent Muller

* foto's Arnoud Clijncke

downloads

-

Category

erfgoed, herbestemming, onderzoek, publieke ruimte, restauratie, transformatie, werken

Plaatsteeg 20, 2311 DB Leiden – kvk 59589698 – klik hier voor onze privacyverklaring